అనగనగా ఓ చెరువు కధ! అనాదిగా ఊరూరా జీవులకు నోరారా
నీటి కరువు తీర్చిన ఎన్నెన్నో చెరువుల కన్నీటి వ్యధ!!
అదిగో మా ఊరు పినపళ్ళ చెరువుగట్టు
ఆ గట్టున కొలువైన చెట్లు ఎదురుగా ఠీవిగా నాడు
కీ.శే. బచ్చు వీర్రాజు వీర్రాజు గారు నాటిన రావిచెట్టు!...
మరోవైపు రేవు నానుకుని శ్రీ సిద్ది వినాయక ఆలయం!!
దూరంగా మా విస్సా నిలయం!!!
ఎండిన మా వూరి చెరువును ఇలా చూస్తె
నా గుండె చెరువయ్యింది!
మా కుటుంబ సాహితీ మిత్రులు, మా విస్సా ఫౌండేషన్ 'యాత్రా ప్రియమిత్ర' బిరుదాంకితులు శ్రీ కొత్తపల్లి సూర్యనారాయణ గారితో ఒక ఉదయపు నడక ఆమె గర్భంలోకి పయనం. చినుకు కోసం తన గొంతుని వేల నేరలుగా పోరలుగా చీల్చుకుని నీరీక్షిస్తున్న ఆమె లోకి... ఆ చల్లని చెరువు గర్భంలో అనాదిగా నిలిచి మౌన సజీవ సాక్షిగా నిలిచి సగం విరిగిన జలస్తంభం దగ్గరికి చెరువు గర్భంలోకి పయనమయ్యాము. మా నాన్నగారు అనేవారుట ఈ చెరువు మన ఊరు వాస్తుకు అనుకూలంగా లేదు ఇది పూడ్చి మరో చోట తవ్వాలని చోటు కూడా సూచించారట. ఆ వివరాలు ఇతర విషయాలు ముచ్చటించు కుంటూ
దాశరధి గారి "ఆ చల్లని సముద్రగర్భం" పాట గుర్తుచేసుకుంటూ... పాడుకుంటూ ఆమె గర్భంలోకి పయనమయ్యాము. మీకోసం ఆ పాటను మీరూ ఆస్వాదించండి!
పల్లవి : ఆ చల్లని సముద్రగర్భం
దాచిన బడ బానలమెంతో ఆ నల్లని ఆకాశంలో
కానరాని భాస్కరు లెందరో
1. భూగోళం పుట్టుక కోసం రాలిన సురగోళాలెన్నో
ఈ మానవ రూపం కోసం జరిగిన పరిణామాలెన్నో
ఒక రాజును గెలిపించుటలో ఒరిగిన నరకంఠాలెన్నో
కులమతాల సుడిగుండాలకు బలియైన పవిత్రులెందరో
2. మానవ కళ్యాణం కోసం ఫణమొడ్డిన రక్తం ఎంతో
రణరక్కసి కరాళనృత్యం రాల్చిన పసిప్రాణాలెన్నో
కడుపు కోతతో అల్లాడిన కన్నులలో విషాదమెంతో
ఉన్మాదుల అకృత్యాలకు ధగ్ధమైన బ్రతుకులు ఎన్నో
3. అన్నార్తులు అనాధలుండని ఆ నవయుగ మదెంత దూరమో
కరువంటూ కాటకమంటూ కనిపించని కాలాలెపుడో
పసి పాపల నిదుర కనులలో ముసిరిన భవితవ్యం ఎంతో
గాయపడిన కవిగుండెలలో వ్రాయబడిన కావ్యాలెన్నో".... అంటూ రాసిన ఆ మహాద్భుత గేయాన్ని తలుచుకుంటూ తవ్వించిన మహనీయులను తలచుకుంటూ మేలుచేసిన మహానుభావులను, భావకవులను నాటి చలం, నేటి వాడ్రేవు చినవీరభద్రుడు వరకూ తలచుకుంటూ నీటి చెంత ప్రభవించిన నాగరికత నీటి ఆనవాళ్ళను చెరిపేస్తూ ...పల్లెల నుండి నగరాలదాక చెరువులు చెరిపేసి వాటిపై భవనాలు కట్టి చినుకు చినుకు ఇంకే చోటు, చెరువులు కానరాక వానలై, వరదలై ఊరును ముంచిన వైనాలు నిన్న మొన్నటి చెన్నై వరకు ఎన్నెన్నో అయినా నీటిని అవసరానికి వాడుకోవడమే తప్ప జలవనరులను రక్షించాలన్న ఇంగిత జ్ఞానం కరవైన మన జన గణం...స్వచ్చందంగా ఇంటింటా ఇంకుడు గుంటలు ఏర్పాటుతో నీటి ని బొట్టు బొట్టుగా చినుకు చినుకును ఒడిసిపట్టి, రాజకీయాలు పక్కన పెట్టి భుజం భుజం కలిపి, నాలాంటి వారు ఇలా చెరువు గర్భం లోకి ఉదయపు నడకకు వెళ్ళకుండా...కబ్జాలకి గురికాకుండా ప్రతివారు ఊరూరా ఉద్యమంగా చెరువుల సంరక్షిస్తే... ఊరూరా చెరువులు తర తరాలకి తరగని జలసిరులతో అలరారుతాయి. అలా జీవనదుల్లా అలలతో అందరినీ అలరించాలని మనసారా కోరుకుంటూ....సత్యసాయి విస్సా ఫౌండేషన్
నీటి కరువు తీర్చిన ఎన్నెన్నో చెరువుల కన్నీటి వ్యధ!!
అదిగో మా ఊరు పినపళ్ళ చెరువుగట్టు
ఆ గట్టున కొలువైన చెట్లు ఎదురుగా ఠీవిగా నాడు
కీ.శే. బచ్చు వీర్రాజు వీర్రాజు గారు నాటిన రావిచెట్టు!...
మరోవైపు రేవు నానుకుని శ్రీ సిద్ది వినాయక ఆలయం!!
దూరంగా మా విస్సా నిలయం!!!
ఎండిన మా వూరి చెరువును ఇలా చూస్తె
నా గుండె చెరువయ్యింది!
మా కుటుంబ సాహితీ మిత్రులు, మా విస్సా ఫౌండేషన్ 'యాత్రా ప్రియమిత్ర' బిరుదాంకితులు శ్రీ కొత్తపల్లి సూర్యనారాయణ గారితో ఒక ఉదయపు నడక ఆమె గర్భంలోకి పయనం. చినుకు కోసం తన గొంతుని వేల నేరలుగా పోరలుగా చీల్చుకుని నీరీక్షిస్తున్న ఆమె లోకి... ఆ చల్లని చెరువు గర్భంలో అనాదిగా నిలిచి మౌన సజీవ సాక్షిగా నిలిచి సగం విరిగిన జలస్తంభం దగ్గరికి చెరువు గర్భంలోకి పయనమయ్యాము. మా నాన్నగారు అనేవారుట ఈ చెరువు మన ఊరు వాస్తుకు అనుకూలంగా లేదు ఇది పూడ్చి మరో చోట తవ్వాలని చోటు కూడా సూచించారట. ఆ వివరాలు ఇతర విషయాలు ముచ్చటించు కుంటూ
దాశరధి గారి "ఆ చల్లని సముద్రగర్భం" పాట గుర్తుచేసుకుంటూ... పాడుకుంటూ ఆమె గర్భంలోకి పయనమయ్యాము. మీకోసం ఆ పాటను మీరూ ఆస్వాదించండి!
పల్లవి : ఆ చల్లని సముద్రగర్భం
దాచిన బడ బానలమెంతో ఆ నల్లని ఆకాశంలో
కానరాని భాస్కరు లెందరో
1. భూగోళం పుట్టుక కోసం రాలిన సురగోళాలెన్నో
ఈ మానవ రూపం కోసం జరిగిన పరిణామాలెన్నో
ఒక రాజును గెలిపించుటలో ఒరిగిన నరకంఠాలెన్నో
కులమతాల సుడిగుండాలకు బలియైన పవిత్రులెందరో
2. మానవ కళ్యాణం కోసం ఫణమొడ్డిన రక్తం ఎంతో
రణరక్కసి కరాళనృత్యం రాల్చిన పసిప్రాణాలెన్నో
కడుపు కోతతో అల్లాడిన కన్నులలో విషాదమెంతో
ఉన్మాదుల అకృత్యాలకు ధగ్ధమైన బ్రతుకులు ఎన్నో
3. అన్నార్తులు అనాధలుండని ఆ నవయుగ మదెంత దూరమో
కరువంటూ కాటకమంటూ కనిపించని కాలాలెపుడో
పసి పాపల నిదుర కనులలో ముసిరిన భవితవ్యం ఎంతో
గాయపడిన కవిగుండెలలో వ్రాయబడిన కావ్యాలెన్నో".... అంటూ రాసిన ఆ మహాద్భుత గేయాన్ని తలుచుకుంటూ తవ్వించిన మహనీయులను తలచుకుంటూ మేలుచేసిన మహానుభావులను, భావకవులను నాటి చలం, నేటి వాడ్రేవు చినవీరభద్రుడు వరకూ తలచుకుంటూ నీటి చెంత ప్రభవించిన నాగరికత నీటి ఆనవాళ్ళను చెరిపేస్తూ ...పల్లెల నుండి నగరాలదాక చెరువులు చెరిపేసి వాటిపై భవనాలు కట్టి చినుకు చినుకు ఇంకే చోటు, చెరువులు కానరాక వానలై, వరదలై ఊరును ముంచిన వైనాలు నిన్న మొన్నటి చెన్నై వరకు ఎన్నెన్నో అయినా నీటిని అవసరానికి వాడుకోవడమే తప్ప జలవనరులను రక్షించాలన్న ఇంగిత జ్ఞానం కరవైన మన జన గణం...స్వచ్చందంగా ఇంటింటా ఇంకుడు గుంటలు ఏర్పాటుతో నీటి ని బొట్టు బొట్టుగా చినుకు చినుకును ఒడిసిపట్టి, రాజకీయాలు పక్కన పెట్టి భుజం భుజం కలిపి, నాలాంటి వారు ఇలా చెరువు గర్భం లోకి ఉదయపు నడకకు వెళ్ళకుండా...కబ్జాలకి గురికాకుండా ప్రతివారు ఊరూరా ఉద్యమంగా చెరువుల సంరక్షిస్తే... ఊరూరా చెరువులు తర తరాలకి తరగని జలసిరులతో అలరారుతాయి. అలా జీవనదుల్లా అలలతో అందరినీ అలరించాలని మనసారా కోరుకుంటూ....సత్యసాయి విస్సా ఫౌండేషన్
No comments:
Post a Comment